Duo enim genera quae erant, fecit tria.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ita fit beatae vitae domina fortuna, quam Epicurus ait exiguam intervenire sapienti. Quod vestri non item. Cuius ad naturam apta ratio vera illa et summa lex a philosophis dicitur. Materiam vero rerum et copiam apud hos exilem, apud illos uberrimam reperiemus. Duo Reges: constructio interrete. Cum id quoque, ut cupiebat, audivisset, evelli iussit eam, qua erat transfixus, hastam. Ergo, si semel tristior effectus est, hilara vita amissa est?

Quae animi affectio suum cuique tribuens atque hanc, quam dico.
Num igitur utiliorem tibi hunc Triarium putas esse posse, quam si tua sint Puteolis granaria?
Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem;
Amicitiam autem adhibendam esse censent, quia sit ex eo genere, quae prosunt.
Quis enim potest istis, quae te, ut ais, delectant, brevibus et acutis auditis de sententia decedere?

Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti?

Ad eas enim res ab Epicuro praecepta dantur. Qui enim existimabit posse se miserum esse beatus non erit. Et quidem, inquit, vehementer errat; Ergo instituto veterum, quo etiam Stoici utuntur, hinc capiamus exordium. Tamen aberramus a proposito, et, ne longius, prorsus, inquam, Piso, si ista mala sunt, placet.

Hominum non spinas vellentium, ut Stoici, nec ossa
nudantium, sed eorum, qui grandia ornate vellent, enucleate
minora dicere.

Ut in voluptate sit, qui epuletur, in dolore, qui
torqueatur.

Haeret in salebra.: Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata.
Bork: Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum.
Bork: Cupiditates non Epicuri divisione finiebat, sed sua satietate.

Quis est autem dignus nomine hominis, qui unum diem totum velit esse in genere isto voluptatis?
Audeo dicere, inquit.
Isto modo, ne si avia quidem eius nata non esset.

Praetereo multos, in bis doctum hominem et suavem, Hieronymum, quem iam cur Peripateticum appellem nescio.

Hoc est non dividere, sed frangere. Quonam, inquit, modo? Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Nam de isto magna dissensio est. Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Nihil illinc huc pervenit.